ممنونم از آدمایی که خوب ادعای همراهی میکنن و خوب بلدن تو بدترین شرایط آدمو تنها بزارن

توي زمستون زنگ بزنم بدون هيچ دليل بگم خيابوناي برفي منتظرن...بعتد با ترديد بپرسم مياي كه؟

در جوابم بدون مكث بگه:يه جفت دستكش ميارم فقط،

لنگه من،يه لنگه تو،

سر اينكه دستاي گره شدمون تو جيب كي باشه بعدن تصميم ميگيريم...

چه بخشنده خدای عاشقی دارم

که میخواند مرا با انکه میداند گنهکارم

دلم گرم است میدانم

بدون لطف او تنهای تنهایم....

وقتي غم تو دل باشه ديگه مردن اسونه

قامتش خم شده از كوله ي سياه غم

چي ميخواد تو روزگارجز خدا كي ميدونه

كي اين مرد غريب،مثل من پريشونه

ميدونه همين شبو توي دنيا مهمونه

باز يكي با بند غم خودشو دار ميزنه

پشت خونه ي دلش غم داره در ميزنه

ميدونه تو زندگيش ديگه خط اخره

رو سرش جغد اجل داره پرپر ميزنه

غم مياد يواش يواش خونه ي دل در ميزنه

ميگن اين دنيا ديگه مثل قديما نميشه

دل اين آدما زشته ديگه زيبا نميشه

اون بالا باد داره زاغ ابرا رو چوب ميزنه

اشك اين ابرا زياده،ولي دريا نميشه

زنى تنها

در آستانه ى فصلى سرد

در ابتداى درك هستى آلوده ى زمين

و ياس ساده و غمناك آسمان

و ناتوانى اين دستهاى سيمانى...

دلم حساس شده....

 قطعن قرباني غروب هاي غم انگيزت ميشود  !!!

"رفتن" هميشه

حتي در دستور زبان فارسي هم

"لازم " است...!...